MAKSUD SINTAKSIS

Istilah sintaksis berasal dari perkataan Yunani, iaitu ‘Sun’ dan ‘Tattein’  yang bermaksud ‘dengan’ dan ‘menempatkan bersama-sama’ (Ahmad Khair Mohd. Nor, 2009:1). Kata ‘Sun Tattein’ itu kemudian diterjemah kepada ‘syntax’ dalam bahasa Inggeris. Bidang sintaksis merupakan bidang kajian ilmu bahasa. 

Menurut Nik Safiah Karim et al., (2008:599) menyatakan bahawa sintaksis ialah bidang linguistik yang mengkaji proses pembinaan ayat. Unsur bahasa yang dikaji dalam sintaksis ialah bentuk, struktur, dan binaan atau konstruksi ayat. Dalam hierarki tatabahasa, sintaksis merupakan bidang kajian yang meneliti struktur, bentuk dan binaan ayat. Sintaksis juga mengkaji hukum-hukum yang menentukan bagaimana perkataan disusun dalam ayat. Unsur-unsur yang dikaji dalam sintaksis adalah ayat, klausa dan frasa.

Dalam analisis sintaksis, pengkajian jenis ayat boleh dirangkumkan kepada beberapa bahagian, iaitu golongan ayat, jumlah klausa, jenis ayat, susunan ayat dan ragam ayat. Golongan ayat terdiri daripada ayat dasar dan ayat terbitan, manakala jumlah klausa ayat terbahagi kepada dua, iaitu ayat tunggal dan ayat majmuk. Jenis ayat pula terdiri daripada ayat penyata, ayat tanya, ayat seruan dan ayat perintah, manakala susunan ayat terbahagi kepada dua, iaitu susunan songsang dan susunan biasa. Ragam  ayat  terbahagi kepada dua, iaitu aktif dan pasif.